รสสุคนธ์ Tetracera loureiri (Finet & Gagnep.) Pierre ex Craib
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดเมื่อวันที่ 13 มิ.ย. 2021 เวลา 20:52:10 น. โดย Editorial Team
จำนวนการเข้าชมหน้านี้ 1,086 views
รสสุคนธ์
ชื่อวิทยาศาสตร์: Tetracera loureiri (Finet & Gagnep.) Pierre ex Craib
ชื่อสามัญ: Tetracera loureiri, Dillenia
ชื่ออื่น: รสสุคนธ์ขาว สุคนธรส ปดน้ำมัน มะตาดเครือ บอระคน อรคนธ์ เถากะปดใบเลื่อม ปดน้ำมัน
วงศ์: DILLENIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้เลื้อย เนื้อแข็ง อายุหลายปี เลื้อยได้ไกล 5-8 เมตร ลำต้นสีน้ำตาล แตกกิ่งก้านมาก
ใบ ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ รูปรีถึงรูปขอบขนาน กว้าง 4-7 เซนติเมตร ยาว 7-16 เซนติเมตร ปลายแหลมหรือมีติ่ง โคนเรียวแหลม ขอบจักฟันเลื่อย แผ่นใบสีเขียว ผิวใบสาก เส้นใบเป็นร่องลึก
ดอก ออกดอกเป็นช่อกระจุกแยกแขนง ตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกสีขาว กลีบเลี้ยง 3 กลีบ รูปรี สีเขียวอ่อน ติดทนจนรังไข่กลายเป็นผล กลีบดอก 5 กลีบ รูปรี สีขาว บาง หลุดร่วงง่าย เกสรเพศผู้เป็นกระจุกจำนวนมาก ก้านชูอับเรณูคล้ายเส้นด้าย ดอกบานพร้อมกันทั้งช่อ ดอกมีกลิ่นหอมช่วงหัวค่ำถึงกลางวัน ออกดอกเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์
ผล ผลค่อนข้างกลม ออกเป็นกระจุก 3-4 ผล เมล็ดรูปไข่ สีดำเป็นมัน มี 1 เมล็ดต่อผล มีเนื้อเยื่อสีแดงหุ้มเมล็ด
ข้อมูลทั่วไป
มีถิ่นกำเนิดในไทย พบตามป่าละเมาะ ป่าผลัดใบ และริมทะเล
การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์
การปลูกเลี้ยง
ดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแสงแดดจัด
การขยายพันธุ์
เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง
การใช้ประโยชน์
ปลูกประดับซุ้มไม้เลื้อย ให้ทั้งความสวยงามและกลิ่นหอม มีสรรพคุณทางยา ดอกใช้ทำเครื่องยาหอม
