อบเชยไทย Cinnamomum bejolghota (Buch.-Ham.) Sweet
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดเมื่อวันที่ 15 มี.ค. 2021 เวลา 23:33:17 น. โดย Editorial Team
จำนวนการเข้าชมหน้านี้ 3,015 views
903
อบเชยไทย
ชื่อวิทยาศาสตร์: Cinnamomum bejolghota (Buch.-Ham.) Sweet
ชื่อสามัญ: –
ชื่ออื่น: ขนุนมะแวง จวงดง (หนองคาย) เชียกใหญ่ (ตรัง) เฉียด บริแวง (ระนอง) ฝนแสนห่า สมุลแว้ง (นครศรีธรรมราช) พะแว โมงหอม มหาปราบ มหาปราบตัวผู้ (ภาคใต้) แลงแวง (ปัตตานี) ระแวง (ชลบุรี)
วงศ์: LAURACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้ยืนต้น ขนาดกลาง อายุหลายปี สูง 15-20 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกต้นสีเทาถึงสีเทาอมน้ำตาล
ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรีถึงรูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายแหลม โคนสอบเรียว ขอบเรียบ ใบหนาคล้ายแผ่นหนัง เกลี้ยง เป็นมัน แผ่นใบสีเขียวเข้ม มีเส้นแขนงออกจากโคนใบ 3 เส้น ใบอ่อนสีแดงถึงสีเขียวอ่อน ดอก ดอกเป็นช่อแบบช่อกระจุก ออกตามปลายกิ่ง ดอกสีเหลืองอ่อนถึงสีเขียวอ่อน ขนาดเล็ก ออกดอกช่วงเดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคม
ผล ผลขนาดเล็ก รูปไข่กลับ มีเมล็ดเดียว
ข้อมูลทั่วไป
เป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดระนอง
การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์
การปลูกเลี้ยง
ดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแสงแดดมาก
การขยายพันธุ์
เพาะเมล็ด
การใช้ประโยชน์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ เนื้อไม้สามารถใช้ประโยชน์ได้ เปลือกชั้นในใช้เป็นเครื่องเทศ ให้กลิ่นหอม
