ชิงชัน Dalbergia oliveri Prain
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดเมื่อวันที่ 15 มี.ค. 2021 เวลา 23:33:17 น. โดย Editorial Team
จำนวนการเข้าชมหน้านี้ 13,464 views
911
ชิงชัน
ชื่อวิทยาศาสตร์: Dalbergia oliveri Prain
ชื่อสามัญ: Blackwood, Rosewood
ชื่ออื่น: กระซิบ ประดู่สับ (สุราษฎร์ธานี) กำพี้ต้น (เพชรบุรี) เก็ด เก็ดคำ เก็ดแดง (เชียงใหม่) ดู่ลาย (ลำปาง) ดู่สะแดน (ภาคเหนือ) ประดู่ชิงชัน พะยูงแกลบ (สระบุรี) พะยูงแดง (พิษณุโลก) พะยูงหิน (เพชรบูรณ์) ยูน (จันทบุรี) หมากพลูตั๊กแตน
วงศ์: FABACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ อายุหลายปี สูง 15-30 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกว้าง โปร่ง เปลือกต้นสีเทา เป็นเกล็ดบางๆ เปลือกด้านในสีเหลือง
ใบ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อย 5-7 คู่ เรียงสลับ รูปไข่ถึงรูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง 1.5-3 เซนติเมตร ยาว 5-8 เซนติเมตร ปลายมน โคนกลมมน ขอบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง เป็นมัน แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้ม ใต้ใบสีซีดกว่า
ดอก ดอกเป็นช่อแบบช่อเชิงประกอบ ออกตามปลายกิ่ง ดอกสีขาวอมม่วง เกสรเพศผู้แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม
ผล ผลเป็นฝัก มีลักษณะแบน แผ่เป็นปีกยาวรูปรีหรือรูปขอบขนาน ผิวเรียบ ส่วนที่หุ้มเมล็ดหนาแข็ง
ข้อมูลทั่วไป
พบในป่าเบญจพรรณ และป่าดิบแล้ง ที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล 100-700 เมตร สถานภาพเป็นไม้หวงห้ามธรรมดาประเภท ก. เป็นไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดหนองคาย
การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์
การปลูกเลี้ยง
ดินทั่วไป ต้องการน้ำปานกลาง แสงแดดจัด
การขยายพันธุ์
เพาะเมล็ด
การใช้ประโยชน์
ปลูกเป็นไม้ประดับ เนื้อไม้ใช้แปรรูปได้
