เจตมูลเพลิงแดง Plumbago indica L.
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดเมื่อวันที่ 15 มี.ค. 2021 เวลา 23:30:40 น. โดย Editorial Team
จำนวนการเข้าชมหน้านี้ 441 views
894
เจตมูลเพลิงแดง
ชื่อวิทยาศาสตร์: Plumbago indica L.
ชื่อสามัญ: Indian leadwort, Rosy-flowered leadwort, Scarlet leadwort
ชื่ออื่น: คุยวู่ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) ตั้งชู้โว้ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ปิดปิวแดง (ภาคเหนือ) ไฟใต้ดิน อุบะกูจ๊ะ (มลายู-ปัตตานี)
วงศ์: PLUMBAGINACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น ไม้ล้มลุกถึงไม้พุ่มขนาดเล็ก อายุหลายปี สูง 1-3 เมตร กิ่งก้านทอดยาว
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่ กว้าง 3-5 เซนติเมตร ยาว 8-13 เซนติเมตร ปลายแหลม โคนมน ขอบเป็นคลื่น ใบหนาคล้ายแผ่นหนัง เกลี้ยง เป็นมัน แผ่นใบสีเขียว ใบอ่อนสีแดง ก้านใบและเส้นกลางใบสีแดง
ดอก ออกดอกเป็นช่อแบบช่อกระจะเชิงลด ออกที่ปลายกิ่ง ตั้งขึ้น ดอกย่อยประมาณ 10-15 ดอก ดอกสีแดง ใบประดับและใบประดับย่อยรูปไข่ กลีบเลี้ยงรูปใบหอก 5 กลีบ มีขนปกคลุมและน้ำเหนียวเคลือบ โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นหลอด ยาว 2.5-3.5 เซนติเมตร ปลายแยก 5 แฉก รูปไข่กลับ ปลายมนและมีติ่งหนาม เกสรเพศผู้ 5 เกสร
ข้อมูลทั่วไป
กระจายพันธุ์อยู่ในเกือบทุกภาคของประเทศไทย สามารถพบได้ตามป่าดงดิบ ป่าดิบแล้ง และป่าเบญจพรรณ
การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์
การปลูกเลี้ยง
ดินร่วน ต้องการปริมาณน้ำปานกลาง แสงแดดปานกลาง
การขยายพันธุ์
เพาะเมล็ด ปักชำกิ่ง
การใช้ประโยชน์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ มีสรรพคุณทางยา
